Euskaltzaindiko Argitalpenen batzordea Uribeko Etxebarrin (Bizkaia)
bildu zen 1985eko irailaren 26an(denborazkoa) eta erabaki garrantzitsu hau hartu zuen,(emendiozkoa) hots, «Onomasticon Vasconiae» izeneko
liburu-bilduma sortzea, bertan toki-izen eta pertsona-izenei buruzko
ikerlanak agertzeko.(helburuzkoa)
Erabaki hori hartzean(denborazkoa) Euskaltzaindiak badaki hasierako bere egitasmoei lotzen dela(konpletibozkoa). Horretzaz jabetzeko
aski da 1920ko
Barne Araudiak dioena gogoratzea(konpletibozkoa). Araudi honetan
Iker saileko batzordeen artean honako hau dator(bakuna): «Iztegia atontzeko(helburuzkoa)batzorde
batek toki ta giza-izenak bilduko ditu» (Barneko Araudia I, 2).
Ezagunak dira Eleizalde jaun euskaltzainak RIEV-en
agertu zituen toki-izenen zerrendak(erlatibozkoa). Eta hil zenean(denborazkoa)
(1923) izen-bilketa joria utzi zuen Eusko Ikaskuntzaren artxibategian argitara gabe(erlatibozkoa).
Haren
ondoren(denborazkoa)Bonifazio Etxegarai euskaltzain jaunak ere alor honekin zerikusi duten(erlatibozkoa) txosten baliotsuak
argitara zituen Euskera agerkarian.
Gero, ordea, gerla ondoko garaian(denborazkoa)Euskaltzaindiak zeregin premiatsuenetara bildu beharra izan du, eta hori ere
bere ahalbideek uzten zioten heinean(emendiozkoa). Baina gaur, berriz ere eta
gogotsu, bere eginbide eta asmo nagusietara itzultzen da(bakuna). Eta zorionean eremu honetan ikerlariak ere badirenez gero,(kausazkoa)horien emaitzak bultzatu eta
aitzinatzeko(helburuzkoa), liburu-sorta berri honi hasiera eman nahi
izan dio.
Toki-izenek eta pertsona-izenek argi handia egotz dezaketela euskara
sustraitik aztertzeko(helburuzkoa)
ez du inork zalantzan jarriko. . Ongi etorriak izan bitez, bada, ikertzaile eta biltzaileak, bai lehengo paper
zaharrak eta bai gaurko hiztunen ezpainak jakin-iturritzat
dauzkatenak.
Eta hemen zilegi izan bekit azkenengo
hauentzat, eta batez ere bat-bateko biltzaile direnentzat(emendiozkoa), ohar bat egitea, noraezeko eta
behar-beharrezkoa baita(kausazkoa): bilketa-lana fidagarria izango baldin
bada(baldintzazkoa), aurreiritziak alde batera utzi behar direla. Hitzak, alegia, zehatz-mehatz eta diren
bezala jaso behar direla, eta ez guk nola beharko luketen uste bezala(emendiozkoa). Iturriko ura
lohitua eskaintzen baldin badigute,(baldintzazkoa) ez du ezertarako balio.
Kondaira lekuko, euskaldunak mendeetan zehar beste hizkuntza eta herri askorekin harremanetan izan dira(emendiozkoa) (zeltak, erromatarrak,
arabiarrak, latinetik sortutako hizkuntzak, etab.); guzti horien
arrastoak izenetan egotea(konpletibozkoa) ez da harritzekoa eta
horrek ez gaitu bat ere lotsatu behar.(emendiozkoa)
Datuak leialki biltzen eta ematen direnean(denborazkoa), orduan, eta orduan bakarrik, egin ahalko
dugu jakintzak
eskatzen duen bezalako (kausazkoa)
azterketa-lana.
Eta horrelako azterketek ustekabeko aurkikunde pozgarri eta
miraritsuetara eraman gaitzakete.(emendiozkoa)
Gainerakoan, gauza jakina da Onomastika
saila bi azpisailetan sailkatu ohi dela(konpletibozkoa): giza-izenak eta toki-izenak; baina, azken finean,
bata eta
bestea estu erlazionaturik daude elkarrekin, eta gure liburu-bilduman biek dute
sarrera.(emendiozkoa)
Aitortu behar dut, azkenik, aparteko modu batean(moduzkoa)
begiko dudala gure bildumako lehen seme hau Iruñerriko azterketa delako(kausazkoa),
hots, euskara lur azalean daraman
eskualdekoa. Euskara ez da han hil zaharra.
(bakuna) Beronen agerbideak usu, ugari eta garden azaltzen dira, Jimeno Jurio
jaunaren lanak frogatzen duen bezala(moduzkoa). Zinez, adurrik hoberenaz itsasoratzen da gure ontzia!(bakuna)
*Lan honetan antolatzaileak bilatu behar ziren ere.
No hay comentarios:
Publicar un comentario